Prolog

***

    Mokrą dłonią pocieram o zaparowaną szybę. Gdy z powrotem widzę swoje odbicie szeroko się uśmiecham. Z moich pociemniałych włosów kapie woda. Policzki lekko mnie pieką od gorącej wody.

    Możliwe, że to już ostatni dzień w tym mieście. Nie będę płakać,  ale też nie będę skakać ze szczę. Wyjeżdzam. Dobrze robię? Według mnie tak. Mm tam zapewnioną, świetlana przyszłość.

***

    Mocno tulę do siebie zgrabną dziewczynę.

     - Dobra, muszę już iść. - burknęłam odrywając się od czarnowłosej.
     - No tak. - wydęła usta i spojrzała na złotego zegarka, który znajdował się na jej nadgarstku. Westchnęła. - Za 15 minut mam samolot. A ty za 5. - powiedziała chwytając za rączkę od swojej czerwonej walizki. Pokiwałam głową.
     - To co, za miesiąc w Nowym? - zapytałam z uśmiechem idąc tyłem w stronę odprawy.
     - Tak. Czekaj z lampką wina. - krzyknęła przez ramię. Uśmiechnęłam się szeroko i macham energicznie ręką.
     - Pa Olivio!
     - Cześć.

           

No proszę i mamy prolog xD
Napisałam go w szkole :d Nudziło mi się, a znałam kod do netu w szkole ^^
Krótki, niby nic nie mówi, ale coś am jednak jest :)
Przepraszam, że tak późno, ale musiałam w raz z tatą pojechać do lasu po... coś xD
A teraz jestem i... jestem w kropce...
Kurde, kochane, nigdy tego się nie spodziewałam :d Naprawdę, teraz tak myślę, czy by nie powrócić do opowiadania i go sensownie zakończyć...
No pomyślę jeszcze :)
Ale tak serio, naprawdę DZIĘKUJĘ!!!!!  Jesteście wielkie za te komy :D
Może jednak dopniecie swego xD
Pożyjemy, zobaczymy :P
Mam nadzieję, że prolog wam się spodoba
Nie przedłużam i pozdrawiam mocno

     Lucy

PS: A i bym zapomniała, może jeszcze w tym tygodniu zaktualizuje zakładkę "Bohaterowie" :*