Pół roku z wami.

Witam was w ten wspaniały dzień.

No i proszę, te pół roku minęło jak z bicza strzelił. Nawet nie zauważyłam, że to tak szybko minęło.

Chciałabym wam bardzo podziękować za wszystko, wasze komentarze i wyświetlenia.

Wiem, że mój blog i moje opowiadanie to badziewie i zwykła tandeta. Już jakiś czas myślę na skończeniem z blogerem. Ale to jeszcze nie pewnie, choć kto mnie tak wie.

Dlaczego?

To przez to, że jestem strasznym leniem, nie chce mi się pisać i nie umiem przelać swoich myśli na papier. Bardzo mnie to irytuje. Brakuje mi słów i wiem, że moje opowiadania są niepełne (uczuciowo). Już nie mam takiej fazy na to wszystko jak kiedyś.Ale to nie znaczy, że przestanę czytać i komentować. Zostanę u tych osób, które naprawdę lubię. Zrezygnuję z tandetnych i tych, którym zależy tylko na komentarzach, czyli skomentują mój rozdział gdy ja pozostawię znak pod jej postem.. Nie znoszę tego! Ludzie, czyta się bloga tylko dlatego, że podoba się on komuś, a nie dlatego, że ten ktoś też mnie komentuje. A znam kilka takich osób. Albo jak np ja nie skomentuje nowego rozdziału, to ten ktoś usunie swój kom na moim blogu. To jest strasznie żałosne.

A i jeszcze jedna sprawa, możliwe, że napiszę OS z tej okazji, ale to i tak

zależy tylko od was.

Pozdrawiam, całuję i jeszcze raz dziękuję!

L